Του Γ. Βερβέρη*

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, με 516 ψήφους υπέρ και 133 κατά, αποφάσισε τα διαπραγματευτικά όρια της ΕΕ έναντι του Ηνωμένου Βασιλείου. Το μήνυμα για την ενότητα της ΕΕ έπρεπε να είναι ξεκάθαρο και την απόφαση αυτή στήριξαν οι κομματικές ευρωομάδες από το Λαϊκό Κόμμα έως τη Ριζοσπαστική Αριστερά. Φυσικά ο διαβόητος Νάιτζελ Φάραντζ, πρώην ηγέτης του βρετανικού ξενοφοβικού UKIP και ευρωβουλευτής, βρέθηκε μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο σε διατεταγμένη υπηρεσία. Προκειμένου να ανεβάσει την πολιτική ένταση, χαρακτήρισε μαφία την Ευρωπαϊκή Ένωση και τα μέλη της γκάνγκστερς, λαμβάνοντας την απάντηση του προέδρου του Ευρωκοινοβουλίου ότι είναι απαράδεκτο. Ο Φάραντζ, που φορούσε κάλτσες με την αγγλική σημαία, φώναζε ότι ζητάνε λύτρα από την Αγγλία, όμως οι Άγγλοι δεν θα υποφέρουν (από το Brexit) γιατί δεν θα αγοράζουν γερμανικά αυτοκίνητα, βέλγικες σοκολάτες και γαλλικά κρασιά και θα επαναφέρουν τους τελωνειακούς δασμούς, φέρνοντας σε κίνδυνο χιλιάδες θέσεις εργασίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
«Τα 55-60 δισεκατομμύρια ευρώ που αποφάσισε το Ευρωκοινοβούλιο ότι πρέπει να πληρώσει το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν αποτελούν τιμωρία, αλλά εκπλήρωση των μέχρι σήμερα δεσμεύσεων που είχε ως κράτος-μέλος. Δηλαδή είναι ζήτημα τακτοποίησης λογαριασμών», δήλωσε ο επικεφαλής των διαπραγματεύσεων της ΕΕ Μισέλ Μπαρνιέ στην Ευρωβουλή λίγο πριν ξεκινήσει η ψηφοφορία. Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, επίσης, τόνισε ότι οι διαπραγματεύσεις θα διεξαχθούν στο όνομα των ευρωπαίων πολιτών που έχουν δεσμούς με τη Βρετανία και υπολογίζονται σε 3 εκατομμύρια. «Δεν μπορούν οι ευρωπαίοι πολίτες τελικώς να γίνουν έρμαια διαπραγματεύσεων».

Γιβραλτάρ, Σκωτία, Β. Ιρλανδία αναμένουν

Μετά τη Σκωτία και τη Βόρεια Ιρλανδία και νέο πιόνι εισέρχεται δυναμικά στη σκακιέρα του Brexit. Πρόκειται για το Γιβραλτάρ, μια μικρή στρατηγικής σημασίας χερσόνησο -ο βράχος, όπως τον αποκαλούν οι Άγγλοι- που κρέμεται από την Ισπανία στην είσοδο της Μεσογείου.
Είχε περάσει στη Βρετανική κυριαρχία μετά τους αλλεπάλληλους πολέμους της Ισπανικής με τη Βρετανική αυτοκρατορία. Το 1713 με τη συνθήκη της Ουτρέχτης άλλαξε χέρια και από τότε παραμένει βρετανικό έδαφος ως τις μέρες μας. Όσο η Αγγλία και η Ισπανία ήταν χώρες της ΕΕ με ελευθερία στη διακίνηση ανθρώπων, κεφαλαίων, εμπορευμάτων και υπηρεσιών, όλα τα προβλήματα που ανέκυπταν, όσα κι αν ήταν αυτά, λύνονταν σχετικά εύκολα. Τώρα, όμως, οι 32.000 κάτοικοι του Γιβραλτάρ, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία βέβαια τάχθηκαν με τη ψήφο τους κατά του Brexit και την ανύψωση των συνόρων, απειλούνται να μαραζώσουν από την οικονομική απομόνωση. Αλλά δεν είναι μόνον αυτό. Η Ισπανία διεκδικεί ρόλο συγκυριαρχίας πάνω στο βράχο και το πράγμα αρχίζει να ξεφεύγει, όταν στη διεκδίκηση της Ισπανίας και στην απάντηση της Βρετανίας οι λεκτικές αντιπαραθέσεις, αρχίζουν να μετατρέπονται σε στρατιωτικές απειλές. Στην ήδη περιπλεγμένη κατάσταση έρχονται να προστεθούν και όλες οι άλλες διαστάσεις.
Η ηγέτης του σκωτσέζικου εθνικισμού, Στέρτζον έστειλε επιστολή, στηριγμένη στο άρθρο 30, που καθιστά δεσμευτικό το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας. Άρθρο 50 η Μεγάλη Βρετανία; Άρθρο 30 η Σκωτία, και πέρα από αυτό και σύμμαχο την Ισπανία που μέχρι τώρα δίσταζε να την υποστηρίξει, για να μην ενεργοποιήσει τα ηφαίστεια του Καταλάνικου και Βάσκικου εθνικισμού. Το ίδιο και με την εκκωφαντική σιωπή που καλύπτει τις εξελίξεις στη Βόρεια Ιρλανδία, ενώ πέρασε πάνω από ένας μήνας από τις πρόσφατες εκλογές. Όλες οι προθεσμίες εξέπνευσαν και ούτε κυβέρνηση μεταξύ Sinn Feinn (ιρλανδών εθνικιστών) και DUP (αγγλόφιλων) σχηματίζεται, ούτε το Λονδίνο τόλμησε να αναγγείλει την παράκαμψη του τοπικού Κοινοβουλίου και την καταστρατήγηση της Συνθήκης της Μεγάλης Παρασκευής που έφερε ειρήνη στην περιοχή. Ούτε νέες εκλογές προκηρύχτηκαν.
Τι θα γίνει, όμως, με το μέλλον της Σκωτίας, της Βόρειας Ιρλανδίας και τώρα του Γιβραλτάρ; Οι διαπραγματεύσεις για το Brexit θα δείξουν.

* Συντονιστής Ευρωπαϊκής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2025 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet