Εχουμε φθάσει πιο κοντά στην επίτευξη μιας συμφωνίας, εν όψει της συνεδρίασης του Γιούρογκρουπ στη Ρίγα της Λετονίας, μεταξύ ελληνικής κυβέρνησης και δανειστών; Η απάντηση δεν είναι καθόλου εύκολη αλλά αν είναι υποχρεωτική, τότε ναι: έχουμε φθάσει πιο κοντά.
Αυτή την απάντηση έδωσε στη Μόσχα τη Μ. Πέμπτη το βράδυ και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας απαντώντας σε σχετική ερώτηση. «Επιδιώκουμε μια συμφωνία, που θα είναι αμοιβαία επωφελής, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την ευρωζώνη στο σύνολό της. Αν αυτή η συμφωνία δεν επέλθει, τότε ζημία δεν θα έχει μόνο η Ελλάδα. Μεγαλύτερη ζημία θα έχει η ευρωζώνη, το ευρωπαϊκό κοινό όραμα», τόνισε και πρόσθεσε αμέσως μετά: «Γι’ αυτό το λόγο είμαι αισιόδοξος, παρά τις δυσκολίες, είμαι αισιόδοξος ότι στο τέλος της ημέρας όλες οι δυνάμεις θα έρθουν σ’ έναν έντιμο συμβιβασμό, θα πρυτανέψει ο ρεαλισμός».  
Το είπε επίσης, με μεγάλη μάλιστα σαφήνεια, και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Βαρουφάκης σε συνέντευξή του στο Blooberg  επίσης τη Μ. Πέμπτη: «Οι διαπραγματεύσεις προχωρούν αρκετά καλά», σημείωσε και πρόσθεσε με νόημα: «Είναι προς το συμφέρον όλων μας να επιτύχουμε μια συμφωνία έως τις 24 Απριλίου, και είμαι σίγουρος ότι θα το κάνουμε». Και όταν ρωτήθηκε εάν η κυβέρνηση είναι έτοιμη να κάνει συμβιβασμούς, προκειμένου να επιτύχει μια συμφωνία με τους εταίρους της, πληρώνοντας το πολιτικό κόστος, απάντησε ως εξής: «Δεν θα είμαστε κατάλληλοι για το σκοπό, εάν δεν ήμασταν έτοιμοι να πληρώσουμε πολιτικό κόστος για να σταθεροποιήσουμε την Ελλάδα και να την οδηγήσουμε στην ανάπτυξη».

Σεβασμός και προς τις δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ...

Η κ. Κρ. Λαγκάρντ, με τη σειρά της, σε ερώτηση του CNBC, αφού πρώτα είπε ότι το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν καταστροφικό για τον ελληνικό λαό, απάντησε ως εξής: «Οποτεδήποτε και οπουδήποτε, στην Αθήνα και στις Βρυξέλλες, στην Ουάσινγκτον θα βοηθήσουμε τις αρχές να καταλήξουν σε μέτρα που θα αποδώσουν τους στόχους του προγράμματος, ενώ θα σέβονται κάποιες από τις δεσμεύσεις που έχουν γίνει κατά τη διάρκεια του πολιτικού κύκλου (δηλαδή στην προεκλογική εκστρατεία). «Στόχος είναι η αποκατάσταση της οικονομικής ανάκαμψης, της οικονομικής σταθερότητας και ανεξαρτησίας, και στο τέλος της ημέρας να διασφαλιστεί πως η Ελλάδα έχει απόλυτη κυριαρχία στο οικονομικό της μέλλον», πρόσθεσε.
Να θυμίσουμε ότι στο Γιούρογκρουπ της 24ης Απριλίου όπως προβλέπει η συμφωνία της 20ης  Φεβρουαρίου θα πρέπει να υπάρξει μια κατ’ αρχήν κατάληξη. Αλλά ότι ενισχύεται η πιθανότητα να υπάρξει συμφωνία συνάγεται και από μια σειρά στοιχεία και ειδήσεις ή, αν θέλετε, από ένα κλίμα που διαμορφώνεται σιγά – σιγά. Και είναι ένα κλίμα που υποχρεώνει και τους δανειστές να πάρουν τις αποφάσεις τους για κάτι που αφορά την τύχη ολόκληρης της ευρωζώνης.

Εναλλακτικά σενάρια

Ο πρώτος και καθοριστικός λόγος που ενισχύει αυτό το συμπέρασμα, είναι ότι η ενορχηστρωμένη προσπάθεια να ηττηθεί πολιτικά η νέα ελληνική κυβέρνηση, με κορμό την Αριστερά, ναυάγησε. Αυτό επιδιώχθηκε από διεθνή και ελληνικά κέντρα είτε με διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και δημιουργία σχήματος «συνεργάσιμου» με τους δανειστές, είτε με υποχώρηση σε βασικά φυσιογνωμικά στοιχεία της πολιτικής του και επομένως απομόνωσή του από την λαϊκή του στήριξη.
Επρόκειτο, ιδίως η πρώτη εκδοχή τους, για ένα χοντροκομμένο σχέδιο. Διάφορα κέντρα και παράγοντες εμφανίζονταν σφόδρα ενοχλημένα γιατί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν κυβερνά και δεν διαπραγματεύεται όπως το σχήμα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ! Καλούσαν, δηλαδή, την κυβέρνηση να αγνοήσει τα αποτελέσματα των εκλογών και  να προχωρήσει κατά τα συνήθη, να εφαρμόσει μνημονιακή πολιτική.
Η σπουδαιότερη πηγή αποθάρρυνσης όσων φιλοτεχνούσαν αυτά τα σχέδια, πέρα από την ενότητα των γραμμών του ΣΥΡΙΖΑ, είναι η ενισχυόμενη στήριξη των πολιτών προς την κυβέρνηση. Ένα από τα τελευταία διαθέσιμα γκάλοπ, της Metron Analysis, στα «Παραπολιτικά», στο ερώτημα αν γίνονταν εκλογές την επόμενη Κυριακή, εμφανίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να λαμβάνει το 45,6% των ψήφων, τη ΝΔ το 20,9%, το Ποτάμι το 7,5%, την Χρυσή Αυγή το  5,5%, το ΚΚΕ το 5%, το ΠΑΣΟΚ το 4,3%, και τους ΑΝΕΛ το 3,8%.

Πρόοδος στα τεχνικά κλιμάκια

Ο δεύτερος λόγος είναι η πρόοδος που επιτεύχθηκε τις τελευταίες μέρες στις διαπραγματεύσεις τόσο στο Euroworking Group όσο και στις συζητήσεις των τεχνικών κλιμακίων στην Αθήνα. Οι ελληνικές προτάσεις (η λεγόμενη λίστα Βαρουφάκη) υπήρξαν η βάση της συζήτησης στο Euroworking Group της Μ. Τετάρτης και Μ. Πέμπτης.
Όπως ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών τις χαρακτήρισε αυτές τις προτάσεις δεν είναι παρά μια «φωτογραφία» σε μια χρονική στιγμή των μεταρρυθμιστικών προτάσεων της ελληνικής κυβέρνησης προς την Ομάδα Βρυξελλών στο πλαίσιο μιας εξελισσόμενης διαπραγμάτευσης» που σημαίνει ότι θα επακολουθήσουν κι άλλες. Πρόσθεσε, μάλιστα, σε συνέντευξή του στην «Ναυτεμπορική», ότι «το πραγματικό ερώτημα αφορά τι προτείνει η άλλη πλευρά. Η διαπραγμάτευση θα έρθει πιο κοντά στην κατάληξή της, όταν υπάρξει απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα».
 Πράγματι, υπήρχαν πληροφορίες ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών απορρίπτουν προτάσεις, αλλά αποφεύγουν να πουν τι ακριβώς ζητούν, ενισχύοντας την εντύπωση ότι ροκανίζουν το χρόνο, για να φθάσουμε υπό τη μέγιστη πίεση κοντά στο Γιούρογκρουπ της 24ης Απριλίου. Πρόκειται για ένα μέρος του στόχου της «σχεδιασμένης ασφυξίας» ώστε να υποχωρήσει πολιτικά και ιδεολογικά η κυβέρνηση της Αριστεράς.
Η αποφασιστικότητα που εμφανίζει η κυβέρνηση και η απόλυτη άρνησή της να αποδεχθεί τις προτάσεις που επαναφέρουν το ενταφιασμένο υφεσιακό μνημόνιο ως δήθεν απαραίτητη πρωτοβουλία γιατί καταστρέφεται η οικονομία έχει να κάνει με την πεποίθηση για το τι είναι σωστό για την οικονομία. «Η κυβέρνηση αγωνιά, όπως και οι πολίτες, για την ασφυξία που προκαλεί στις αγορές η πολιτική των δανειστών και γι’ αυτό πασχίζει να λήξουν οι διαπραγματεύσεις το συντομότερο δυνατόν» τόνισε στην ίδια συνέντευξη ο υπουργός. «Παράλληλα, όμως, δεν πρόκειται να καταδικάσουμε τη χώρα, όπως έκαναν οι προηγούμενες κυβερνήσεις, στη μακροπρόθεσμη ασφυξία αποδεχόμενοι σήμερα όρους και μέτρα που την εγγυώνται».
Αυτό είναι και το κρίσιμο αυτή τη στιγμή. Όσοι, ιδίως από το εσωτερικό της χώρας, κινδυνολογούν και πιέζουν να κλείσει η κυβέρνηση γρήγορα τη συμφωνία γιατί καταστρεφόμαστε ας πιέσουν τους δανειστές να υποχωρήσουν. Αλλά δεν το κάνουν αυτό διότι στην πραγματικότητα ταυτίζονται μαζί τους.

Παύλος Κλαυδιανός




Συμπλεγματική οπτική

Το κύριο άρθρο των «Νέων» τη Μ. Πέμπτη με τον υπαινικτικό τίτλο «Αλέξης Ορλώφ» αποτελεί ένα πρώτης τάξεως υλικό, για να κατανοήσει κανείς τι σημαίνει πλεγματική προσέγγιση σημαντικών συμβάντων της τρέχουσας πολιτικής. Αντιπαρέρχομαι την προκρούστια συνόψιση και αλλοίωση του ιστορικού 1770 για να «κολλάει», προφανώς, με το στόχο της εφημερίδας, που ήθελε να πει ότι το ταξίδι του πρωθυπουργού στη Μόσχα ήταν αποτυχία –«υδρογονάνθρακες ο θησαυρός» κραυγάζει δίπλα ο τίτλος –αν όχι ότι και ο Αλέξης Τσίπρας μας πάει σε σφαγιασμό όπως τότε ο Αλέξης Ορλώφ! Είναι όμως δυνατόν μια εφημερίδα, του κεντρώου χώρου, υποτίθεται, με κεραίες έστω και λίγο πιο πέρα από τη μύτη μας, να εμφανίζεται με τόσο φτωχή και συμπλεγματική οπτική;
Αντίθετα, το ΠΑΣΟΚ, με βάση και τη δική του πολιτική θα σημειώσει ότι «μια επίσκεψη του έλληνα πρωθυπουργού στη Μόσχα είναι σημαντικό γεγονός για τις διμερείς σχέσεις» και ότι «όσα ειπώθηκαν στην κοινή συνέντευξη Τύπου θέτουν σε ρεαλιστική βάση όλα τα κρίσιμα θέματα».
Στην «Καθημερινή» το κλίμα ήταν εντελώς διαφορετικό. «Το ταξίδι του κ. Τσίπρα στη Μόσχα ήταν σημαντικό και έπρεπε να γίνει». σημειώνει παραπέμποντας, μάλιστα, στην πολυδιάστατη πολιτική του Κων/νου Καραμανλή. «Η Ελλάδα ορθώς ακολουθεί μια πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική… Πρέπει να στηρίζεται, όμως, σε επαγγελματικό ρεαλισμό και να μην παρασύρεται από αφελείς ενθουσιασμούς». παρατηρεί. Σε άλλη στήλη, μάλιστα, (Κ. Ιορδανίδης) επικρίνει τα διεθνή έγκριτα ΜΜΕ για τα σχόλια τους σχετικά με το ταξίδι επισημαίνοντας, επικριτικά, ότι «το ευρωπαϊκό –και όχι μόνον– σύστημα κατέλαβε δέος και ανησυχία, ωσάν η Ελλάς να επρόκειτο να προσχωρήσει στο Σύμφωνο Βαρσοβίας, αν και διελύθη το 1989».
Αντίθετα, αντιστρόφως ανάλογα απ’ ό,τι το ζεύγος «»ΝΕΑ»-ΠΑΣΟΚ», διά του εκπροσώπου της κ. Καραγκούνη η ΝΔ έσπευσε να σημειώσει κατακρίνοντας τον πρωθυπουργό για τα λεγόμενά του ότι «τα εθνικά συμφέροντα της χώρας δεν μπορούν να μπουν στο εσωτερικό παιχνίδι των εντυπώσεων». Πού είδε, άραγε, η ΝΔ το «εσωτερικό παιχνίδι»; Μήπως ισχύει εδώ το όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται; Μ’ αυτή την πλεγματική πολιτική, είναι φανερό ότι αποκόπτεται όλο και περισσότερο από την σκεπτόμενη βάση της.
Π. Κ.
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2025 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet