Χρυσό Λιοντάρι στη Βενετία, Βραβείο Σκηνοθεσία στις Κάνες, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο Τορόντο, και αφού σάρωσε στα βρετανικά βραβεία BAFTA, στις Χρυσές Σφαίρες και στα Όσκαρ, η ταινία της Κλόι Ζάο, «Nomadland», θεωρείται ως η μεγάλη ταινία της χρονιάς αλλά και μία από τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές επιτυχίες των τελευταίων χρόνων, αν λάβουμε υπόψη τις βραβεύσεις αλλά και τις κριτικές που συγκέντρωσε. Κι όλα αυτά σε μια ιδιαίτερα «περίεργη» χρονιά εξαιτίας της πανδημίας η οποία δεν επέτρεψε την προβολή της στις κινηματογραφικές αίθουσες.

Βέβαια αξίζει να αναφερθούμε και στην πρωταγωνίστρια, Φράνσις ΜακΝτόρμαντ, για την ερμηνεία της οποίας έχουν γραφτεί και έχουν ειπωθεί πολλά εγκωμιαστικά σχόλια και η οποία ερμηνεία της χάρισε το τρίτο βραβείο Όσκαρ στην καριέρα της!

Η ΜακΝτόρμαντ, ερμηνεύει το ρόλο μιας 60χρονης γυναίκας, της Φραν, η οποία ταξιδεύει στην Αμερική με το βανάκι της, το οποίο έχει μετατρέψει σε σπίτι. Θύμα του «αμερικάνικου ονείρου» το οποίο, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, 

μετετράπη σε εφιάλτη.

Η Φραν, πρώην αναπληρώτρια δασκάλα και εποχιακή εργάτρια σε κατάστημα της Άμαζον, τελευταία δούλευε μαζί με το σύζυγό της σε εργοστάσιο κατασκευής γυψοσανίδων που έκλεισε. Έκλεισε όταν η μικρή πόλη Εμπάιρ στη Νεβάδα παρήκμασε τελείως και εγκαταλείφθηκε στην κυριολεξία από τους κατοίκους του. Η Φερν, όταν έχασε και το σύζυγό της, δεν είχε καμιά δουλειά πλέον εκεί κι έτσι επέλεξε τη φυγή. Φόρτωσε τα αναγκαία στο βανάκι της και ξεκίνησε τη νομαδική ζωή, αναζητώντας ευκαιριακές εργασίες ώστε να επιβιώνει.

Ταινία γυρισμένη στις αχανείς εκτάσεις των ΗΠΑ, σε εκτάσεις με ανοιχτούς ορίζοντες οι οποίοι όμως, δεν είναι και τόσο ανοιχτοί για ανθρώπους σαν τη Φραν. Για ανθρώπους που έπεσαν θύματα της οικονομικής κρίσης και αναγκάστηκαν να γίνουν εσωτερικοί μετανάστες. Ανθρώπους που έχουν στερηθεί στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα όπως η δουλειά και η ασφάλεια. Κι αυτό σε μια χώρα η οποία θεωρεί τη φτώχια περίπου ως έγκλημα, ως αποκλίνουσα συμπεριφορά! 

Βασισμένη στο βιβλίο «Η χώρα των νομάδων: Επιβιώνοντας στην Αμερική τον 21ο αιώνα», της δημοσιογράφου Τζέσικα Μπρούντερ, που κυκλοφόρησε το 2017, η ταινία ενσωματώνει και πραγματικούς χαρακτήρες οι οποίοι ζουν ως ταξιδιώτες και κατασκηνωτές, δηλαδή ως νομάδες. Αποκτά έτσι μια ιδιαίτερη ντοκιμαντερίστικη αισθητική η οποία της προσδίδει έναν ιδιαίτερο ρεαλισμό.

Η τρυφερή ματιά της Κλόι Ζάο είναι ταυτόχρονα αιχμηρή, κριτική και αρκούντως κοινωνική προσεγγίζοντας μερικές χιλιάδες Αμερικανών και Αμερικανίδων οι οποίοι ζουν κοντά στους άλλους αλλά ταυτόχρονα βρίσκονται πολύ μακριά τους!

Στράτος Κερσανίδης strakersan@gmail.com
kersanidis.wordpress.com
Περισσότερα Άρθρα
ΓΙΑ ΤΗΝ 
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ, 
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ

Copyright © 2025 - All rights reserved

 | 

Developed by © Jetnet