ΓΙΑ ΤΗΝ
ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗ,
ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
|
FACEBOOK
TWITTER
Toggle nav
Αρχική
Πολιτική
Οικονομία
Διεθνή
Ευρώπη
Λατινική Αμερική
Μέση Ανατολή
Κοινωνία
Υγεία
Παιδεία
Εργασία
Περιβάλλον
Πολιτισμός
Βιβλίο
Εικαστικά
Θέατρο
Κινηματογράφος
Μουσική
Ιδέες
Συνεντεύξεις
Θέματα
Στήλες
Σχόλιο ημέρας
Στα δίκτυα του κόσμου
Δαιμονικά
Μικρά σχόλια για βιβλία που διάβασα
Ιστορίες από τα γήπεδα
Κινηματογράφος
Η κοινωνία πάνω σε ένα κότερο
13 Δεκεμβρίου, 2015
«
Chevalier
»
Μια παρέα ανδρών πηγαίνει εκδρομή με ένα κότερο για ψάρεμα. Στην επιστροφή, μια μικρή βλάβη τους αναγκάζει να καθυστερήσουν. Προκειμένου να περάσουν την ώρα τους, αποφασίζουν να παίξουν ένα παιχνίδι. Το παιχνίδι ονομάζεται σεβαλιέ (
chevalier
), είναι άκρως ανταγωνιστικό και στο τέλος θα αναδειχθεί ένας μόνον νικητής. Η αναμέτρηση αρχίζει, οι «αντίπαλοι» παθιάζονται, φανατίζονται, ο καθένας από τη μεριά του θέλει να είναι ο νικητής, δηλαδή ο καλύτερος! Όμως από το παιχνίδι παρασύρεται και το προσωπικό, ο μάγειρας κι ο βοηθός του, οι οποίοι μιμούνται τα αφεντικά τους και παίζουν κι αυτοί το δικό τους παιχνίδι ενώ στοιχηματίζουν και ποιος θα κερδίσει. Η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη μπορεί να ξένισε με το ιδιόρρυθμο σινεμά της στην προηγούμενη ταινία της, «
Attenberg
», αλλά τώρα φαίνεται πολύ πιο ώριμη και σίγουρη. Σκηνοθετώντας στον κλειστό χώρο ενός κότερου, καταφέρνει να αξιοποιήσει όλους τους χώρους ώστε να κινήσει την κάμερά της και να ξεφύγει από τον κίνδυνο της θεατρικότητας. Η αλληγορία της είναι προφανής, το σκάφος είναι η κοινωνία του ανταγωνισμού και του «ο θάνατός σου, η ζωή μου». Οι επάνω, τα αφεντικά, οι πλούσιοι, η αστική τάξη, βρίσκονται σε συνεχή ανταγωνισμό. Σκληρό και ανελέητο ανταγωνισμό για το ποιος θα επικρατήσει, ποιος θα κερδίσει θέση και χρήματα. Όμως και οι από κάτω, οι υπηρέτες, οι φτωχοί, η εργατική τάξη, έχουν τους δικούς τους ανταγωνισμούς. Όχι με τα αφεντικά αλλά μεταξύ τους και το χειρότερο το κάνουν μιμούμενοι τα αφεντικά. Η σίγουρη συνταγή της ήττας, η επιλογή λάθος αντιπάλου. Αυτό φαίνεται στο φινάλε. Τότε που μετά την ανάδειξη του νικητή, που δεν μαθαίνουμε ποτέ ποιος είναι, αφού δεν έχει σημασία, μιας και οι αντίπαλοι αποχωρούν μονιασμένοι. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο και με τους υπηρέτες, αυτοί συνεχίζουν να «τρώγονται».
Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε στις ερμηνείες όλων ανεξαιρέτως των πρωταγωνιστών. Κάτι ακόμη, πολύ σημαντικό είναι πως η σκηνοθέτιδα, αν και διαπραγματεύεται ένα σοβαρό θέμα, προσθέτει πολλά κωμικά στοιχεία, έτσι ώστε η ταινία να προκαλεί γέλια και να είναι διασκεδαστική.
Να σημειώσουμε, τέλος, πως η ταινία κέρδισε το βραβείο κοινού στο 56ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης.
Στράτος Κερσανίδης
Tags
Πρόσφατα άρθρα ( Κινηματογράφος )
Μυστήριο στις ελβετικές Άλπεις
Το 1974 στο Αμβούργο της Δυτικής Γερμανίας, ο συγγραφέας Γιοχάνες Λάινερτ αποχωρεί από μια τηλεοπτική εκπομπή επειδή ο παρουσιαστής δεν τον αφήνει να υποστηρίξει την άποψη ότι το βιβλίο που έγραψε ...
29 Δεκεμβρίου, 2024
Οι νέες ταινίες
«Babygirl» της Χαλίνα Ρέιν: Μια καταξιωμένη CEO βάζει την καριέρα και την οικογένεια της σε κίνδυνο όταν ξεκινά μια ταραχώδη σχέση με έναν κατά πολύ νεότερο ασκούμενο. Παρότι Ολλανδή, η δημιουργός ...
29 Δεκεμβρίου, 2024
Αντουανέττα Αγγελίδη: «Η τέχνη με έσωσε»
Στην κατάμεστη μεγάλη αίθουσα της Ταινιοθήκης, με έντονη συναισθηματική φόρτιση, παρακολουθήσαμε το masterclass της σκηνοθέτριας Αντουανέττας Αγγελίδη, της πιο σημαντικής και αντιπροσωπευτικής, κα ...
22 Δεκεμβρίου, 2024